Houd mij niet vast...

SPOREN MET JEZUS

Oostkapelse bos

Niet kiezen voor te vroeg succes, voor brood

uit steen of engelwacht ten koste van

de opdracht die slechts langs de smalle weg

van stille omgang goed begrepen wordt.

Alleen wie dient, kan later koning zijn.

Aanvaarden dat er na een tijd van bloei

een keerpunt komt waarbij het uiterlijk

verwelkt en sterft, maar zaden voortbrengt

die in laat seizoen verwaaien met de wind

en kiemen waar zij goede bodem vinden.

De tijd tot aan het einde te benutten

voor woorden van geloof en hoop, zodat

wie achterblijft niet vreest, maar moedig leeft,

verzekerd van geleide en met liefde

als onvergankelijke erfenis.

Te zeggen dat er na een worsteling

vol angst in een doorwaakte nacht niets blijft

dan overgave aan Gods wil en weg,

die dieper gaan dan ooit een mens kan denken

en zegenrijk de laatste gang te gaan.

Bereid zijn om een struikelsteen te zijn,

soms misverstaan, door eigen volk verworpen,

maar minutieus bewerkt, op maat gemaakt

voor de in aanbouw zijnde stad, waarvan

de Heer de architect en hoeksteen is.

Anje Maria de Sonnaville

Henk en Annemiek Adriaansen

Maria uit Magdala

Johannes 20 : 1 - 18   (Maria uit Magdala)

Wat bewoog Maria om naar het graf te gaan? Welke gedachten gingen door haar heen toen ze er naar toe liep?

Al wandelend lukt het mij vaak om mijn gedachten te ordenen en zaken op een rijtje te zetten. Het biedt mij de mogelijkheid om in mezelf te keren. Emoties en verstand worden met elkaar in balans gebracht.

Mezelf verplaatsend in bovenstaand bijbelgedeelte probeerde ik mij voor te stellen welke gedachten bij Maria boven kwamen toen ze dacht aan Jezus die overleden was. Hierbij vond ik een lied van Guus Meeuwis, genaamd  “Jeroen”. In dit lied zingt hij over een jongen die niet meer leeft.

Naast de tekst trof mij met name de tegenstelling tussen de bekende volkszanger Guus met zijn vrolijke, gezellige songs en de dichter Guus die stil staat bij het leven.

Voor mij is het een lied waarin mooi verwoord wordt dat iemands aanwezigheid gevoeld wordt ook als hij niet meer op aarde is.

Kil en stil en lege straten
Praten gaat niet zoals ik wil
Verstoort een woord, tekens, gedachten
Wachtend aan een tempelpoort

Loop en hoop ik langs gangen vol van jouw
Verademing
Een tekening van geestrijkheid, gedrevenheid
En schittering

Voelt een koelte
Als een rillng
Trilt ineens jouw aanwezigheid

Weet, vergeet niet hoe wij waren
Verklaren daden wat jij deed
Tomeloos en grenzeloos
Liefdevol omarmen naasten jou

Nu nog steeds als je bij ons bent om ons heen
Misschien als geest
Weet je nog dat wij de wereld zagen als een bol
Vol vrolijkheid

Die met al
Haar moois en lekkers
Jou was toegewijd

Mirjam Verhaar

de rups

Misericordias Domini

Een lied uit Taizé

Een plek van inspiratie en stilte

Kloosters en andere plaatsen bewaren die stilte

Heb jij een plek waar je kunt opleven in stilte?

Cocky Klaver

Brood uit de hemel

Eerst leven, dan spreken.

Getuige zijn van God betekent dat je een levend teken bent van Gods aanwezigheid in de wereld.
Hoe we leven is belangrijker dan wat we zeggen, want de juiste manier van leven leidt altijd tot de juiste manier van spreken.
Als we dankbare mensen zijn, zullen we vergevend spreken.
Als we dankbare mensen zijn, zullen onze woorden van die dankbaarheid getuigen, en als we hoopvol en blij gestemd zijn, zullen we blij en hoopvol spreken.
Hopelijk reikt het leven ons de juiste woorden aan, en leiden onze woorden ons naar de juiste manier van leven.

Uit: Brood voor onderweg
van: Henri Nouwen

Marchel de Jonge

De ezel

Annelies Molenaar

Palmpasen

Lied 555: Dans en zing: Hosanna voor de koning

Op een ezel komt Hij aan

Om naar Jeruzalem te gaan.

Dans en zing:

Hosanna voor de koning;

Dans en zing:

Hosanna voor de Heer!

Zwaai de takken heen en weer:

Zegen en vrede voor de Heer!

Dans en zing:

Hosanna voor de koning;

Dans en zing:

Hosanna voor de Heer!

Marian Wondergem

De intocht in Jeruzalem

Cobi Cacace

Zegenbede over de stilte.

God, luisterende God,

We danken U voor de zegen van de stilte.

De stilte van de zon die opkomt.

De stilte van de mist over de heuvels.

De stilte van het luisteren.

De stilte aan het eind van het verhaal.

De stilte tussen de tonen in de muziek.

De stilte tussen vrienden.

Amen

                                   Jan Sutch Pickard

                                   uit het Liedboek

                                 

Hans en Tineke Sprenger

Gezegend hij die komt als koning, in de naam van de Heer.

Lucas 19:38

Durven we nog in die koning te geloven in een tijd waarin de Poetins, de Assads, de Kim Jong-uns de wereld lijken te regeren? Er raast een storm van machtswellust, onrecht en verdrukking door de wereld. Hoe moeten we stil worden? Bidden we dan maar dat God deze storm zal stillen of dat Hij de storm laat uitrazen en ons rust, vrede en kracht geeft midden in het geweld? Misschien geeft lied 940 ons wat aanwijzingen om in beweging te komen.

Nelie Jackson

Simon van Cyrene

Klik op onderstaande link om het lied van Simon te beluisteren.

http://www.youtube.com/watch?v=Oy5r0IpKv_A&list=PLxAJnHVF-qs2HC2RqvYo8UbX709f0SFqL

Leo en Hanneke Hollestelle

Markus 15:16-22

16 En de krijgsknechten leidden Hem binnen in de zaal, welke is het rechthuis, en riepen de ganse bende samen; 17 En deden Hem een purperen mantel aan, en een doornenkroon gevlochten hebbende, zetten Hem die op; 18 En begonnen Hem te groeten, zeggende: Wees gegroet, Gij Koning der Joden! 19 En sloegen Zijn hoofd met een rietstok, en bespogen Hem, en vallende op de knieen, aanbaden Hem. 20 En als zij Hem bespot hadden, deden zij Hem den purperen mantel af, en deden Hem Zijn eigen klederen aan, en leidden Hem uit, om Hem te kruisigen. 21 En zij dwongen een Simon van Cyrene, die daar voorbijging, komende van den akker, den vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg. 22 En zij brachten Hem tot de plaats Golgotha, hetwelk is, overgezet zijnde, Hoofdschedelplaats.

Wij denken dat bovenstaande goed weergeeft wat er met Jezus gebeurde op het moment dat hij een purperen mantel omgehangen kreeg, een doornenkroon werd opgezet en verder bespot werd.

Fabian en Mirjam Moes

Judica = doe mij recht

In de mij toegewezen periode valt zondag 6 april, de 5^de zondag van de 40-dagentijd. Deze zondag  ontleent zijn naam ‘Judica’ aan de beginwoorden van het introïtusgezang, ‘Judica me, Deus’ (Psalm 43: 1) en staat in de liturgiekalender volgens de Tridentijnse liturgie bekend als Passiezondag (bron: Wikipedia).

Lied van de zondag: Psalm 43:1
O God, kom mijn geding beslechten,
verlos mij van wie U versmaadt.
Boosdoeners willen met mij rechten,
die niet aan trouw en waarheid hechten.
Doe mij ontkomen aan hun haat,
o HEER, mijn toeverlaat.

Gecombineerd met het thema van deze periode ‘Zoek de stilte - ontdek wat je beweegt’ roept dit bij mij associaties op met ‘The Sound of silence’, ‘Het geluid van stilte’, van Simon & Garfunkel. Niet een heilzame, maar een beklemmende stilte. Paul Simon vond inspiratie voor het schrijven van deze song in de moord op John F. Kennedy op 22 november 1963. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? En hij beschrijft het gevoel dat hem bekruipt tijdens een wandeling door New York. In de onpersoonlijke drukte van een miljoenenstad, onder het koude neonlicht.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never shared.
And no one dared disturb the sound of silence.

Hij beschrijft de frustratie van spreken zonder iets te zeggen, horen zonder te luisteren. Hij mist de saamhorigheid, de verbondenheid. Niemand durft ‘the sound of silence’ te verstoren.

"Fools," said I, "You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might lead you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed in the wells of silence.

Paul Simon waarschuwt: “Dwazen, weet je dan niet dat deze stilte groeit als een kankergezwel? Luister naar mijn woorden, zodat je wijzer wordt. Neem mijn armen, zodat ik je kan leiden.“ Maar zijn raadgevingen vallen als regendruppels en verdampen in de stilte. Hij krijgt geen gehoor.

Luister naar ‘The sound of silence’ uit 1967:

De hele songtekst is te vinden via Google en de moeite van het lezen waard.

Judica, doe mij recht! Aan het kruis wordt het onrecht tentoongesteld én veranderd in recht. Ons mensen alleen lukt het niet. Paul Simon is daar duidelijk in. Moeten we het laten bij die conclusie? Of hebben we als Hoeksteengemeente met ‘Verbinden 2.0’ een begin van  een antwoord?

Dick Hoeksema, dfhoeksema@zeelandnet.nl

helpende handen

Zoek de stilte- ontdek wat je beweegt

Bewegende handen zeggen genoeg. Ze zijn helpende handen. 

Simon van Cyrene gaf ook een helpende hand.

Carla en Rob Bastian

Zeg maar Bartimeus.

        “Natuurlijk heb ik een eigen naam. Maar die kennen ze hier niet. Ze hebben het hier altijd over die blinde jongen van Timeus. Ik heb mijn eigen plekje. Nee, niet in de poort, die is voor wijze mannen.

Nee, mijn plekje is deze steen net buiten de stad. Hier wacht ik op mensen die langs komen. Misschien schuiven ze me wat toe. Ik moet toch ook leven!

Ik luister naar wat en wie op me af komt en stem mijn tactiek daarop af. Er komt hier veel langs hoor. Van ver hoor ik ze aankomen.

Marcherende soldaten met stampende laarzen. Van hen hoef ik niets te verwachten.

Een karavaan. Zijn het ezels of kamelen? Rijk beladen? Met wat? Is het een grote groep? Komen ze van ver, zijn ze dicht bij huis? Zijn het landgenoten of buitenlanders? Zoeken ze hier een rustplaats of trekken ze door? Hoe zal ik het aanpakken?

Er zijn er ook die hier dagelijks voorbij komen.

Elke dag komt hier een leviet voorbij. Met driftige passen. 's Ochtends naar Jeruzalem, 's avonds weer terug. Altijd maar druk, druk, druk. Als ik hier zit gaat hij vlug naar de overkant van de weg. Geen tijd natuurlijk.

Ook komt hier elke dag een priester langs. 's Ochtends met haastige passen om naar de tempel te gaan. 's Avonds terug met vermoeide passen. Ziet mij niet zitten, teveel gesprekken  moeten voeren, denk ik.

Verder een samaritaan op zijn ezeltje. Wat hij hier elke dag doet? Ik  zou het niet weten. Regelmatig krijg ik wat van hem. Aardig, hè.

En jij, je komt hier voor het eerst in Jericho? Heb je handel bij je? Zie je daar het tolhuis? Pas een beetje op voor Zacheus. Het is nog al een hebberig type.

Bedankt voor het luisteren naar me en als je nog eens in de buurt bent vraag dan naar Bartimeus, die kennen ze wel.”

Sjaak de Muijnck, maart 2014.