Ik zou de jas niet willen neerleggen, maar hem omslaan, als een mantel van liefde. Denkend aan het mooie vers van Huub Oosterhuis: "Zo vriendelijk en veilig als het licht, zoals een mantel om mij heen geslagen zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht, ik roep zijn naam, bestorm Hem met mijn vragen, dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt. Wil mij behoeden en op handen dragen."
Ik zou de jas niet willen neerleggen, maar hem omslaan, als een mantel van liefde.
BeantwoordenVerwijderenDenkend aan het mooie vers van Huub Oosterhuis:
"Zo vriendelijk en veilig als het licht,
zoals een mantel om mij heen geslagen
zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht,
ik roep zijn naam, bestorm Hem met mijn vragen,
dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt.
Wil mij behoeden en op handen dragen."
Met die mantel omgeslagen op weg naar Pasen!
Chris Bakker
Briljante tekst. Ik sta nog met mijn jas in de hand. Zal ik hem wel neerleggen en waar dan? Misschien toch maar op een schoon stukje weg.
BeantwoordenVerwijderenTom